Mijn naam is Andries Vlot. Inmiddels 23 jaar ondernemer in de logistiek. In juli 2019 heb ik de dagelijkse leiding van mijn bedrijf overgedragen aan 3 jonge, enthousiaste medewerkers vol mooie ideeën om het bedrijf verder uit te bouwen. Deze blog is mijn biografie en manuscript over het afgelopen jaar van mijn leven.
Wat volgde was een half jaar van heroriëntatie hoe ik de “tweede helft” van mijn werkzaam leven in wilde vullen en wat zakelijk mijn nieuwe doelen zouden worden. Dat viel nog niet mee… maar het is gelukt.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de meeste vragen over problemen met voedsel, klimaat, veiligheid en maatschappelijke vraagstukken in het verleden wel binnen kwamen bij mij maar me nooit echt tot actie aangezet hebben zoals ik dat nu wel doe. Ik had m’n bedrijf, m’n zoon en was zeker met de toekomst bezig maar niet op de manier zoals nu.
Sinds ik me verdiep in al deze problematiek, merk ik dat het vrijwel iedereen bezighoudt. Oud, jong, groot, klein. Maar ook dat ieder voor zich eigenlijk best wel wat zou willen doen. Iedereen ziet de problemen, wil helpen maar weet niet hoe? Dat is wat ik veel hoorde. Er zijn allerlei ideeën los van, naast of langs elkaar. In allerlei sectoren komen initiatieven los, word er gepionierd, geïnnoveerd, plannen en plannetjes bedacht. Vrienden en vriendinnen van me zeggen vaak dat ze best eenzamen willen bezoeken of mensen willen helpen. Ze weten alleen vaak niet waar ze moeten beginnen en hoe dat dan moet en wanneer dat dan zou moeten.
Ik ben daarom aan het schrijven gegaan. Ik heb het aan verschillende van mijn naaste vrienden en kennissen laten lezen. Aangezien zij mij niet voor gek verklaarden besloot ik een Facebookpagina aan te maken. De stukken die ik geschreven heb, over een heel aantal onderwerpen, gaan me ook echt aan het hart. Zo erg zelfs dat ik onder het hardlopen wel eens huil van al het leed en verdriet wat we elkaar aan doen. Ik stuurde mijn stukken naar de Volkskrant, NU.nl, AD en RTL. Maar die hadden allemaal klaarblijkelijk hun reden er niets mee te doen, althans, ik heb er niets meer van gehoord. Maar wat nu?
Mijn besluit staat vast... Ik wil onrecht, leed, milieu zorgen, criminaliteit enzovoort op de kaart hebben! Mijn stellige overtuiging is dat oplossingen vaak binnen handbereik liggen en echt niet altijd veel hoeven te kosten.
Ik wil samen met een team van ervaringsdeskundigen plannen en businessmodellen ontwikkelen die de wereld beter maken. Wat betekent dit? Vrij eenvoudig, als we gang willen maken met het verbeteren van de wereld moeten we ervoor zorgen dat hier businessmodellen van gemaakt worden. Dat we, geheel in de Hollandse handelsgeest, ervoor gaan zorgen dat we goed doen, en geld verdienen, aan het verbeteren van de wereld.
Maar er is meer… Het is namelijk ook heel goed mogelijk om op basis van vrijwilligheid een bijdrage te leveren aan het verbeteren van de wereld. Iedere bijdrage hoe klein ze lijkt kan het verschil (gaan) maken. Ook dat zou ik graag mogelijk maken en hoop hiermee mensen te inspireren hetzelfde te doen.
“Verbeter de wereld, begin bij jezelf ”Ik denk dat dit ook zo werkt. In de opvoeding, zakelijk, maatschappelijk, politiek, in het bedrijfsleven en persoonlijk, eigenlijk in alles. Woorden klinken pas echt hol als je anderen iets vraagt, vertelt of opdraagt en het zelf niet doet! Dat bracht mij op het idee om een heel aantal doelen voor mezelf op een rijtje te zetten en deze door middel van een Stichting werkelijkheid te maken.
Samengevat heb ik eigenlijk maar 1 doel “zo veel mogelijk goed doen” zowel privé als zakelijk! Daarom heb ik de stichting” Vlotter naar een betere Wereld” opgericht om samen met bevlogen mensen de wereld een stuk(je) mooier te maken.
Andries Vlot